Projekt nowej ekspozycji stałej w Domu Urodzenia Chopina w Żelazowej Woli pokazuje historię obiektu oraz wszelkich zmian, które go kształtowały. Oficyna, przez kolejne remonty i dobudowywane przez lata elementy, ma dziś cechy dworu szlacheckiego. Historyczny układ wnętrz, przetrwał do dnia dzisiejszego.

Koncepcja wystawy zakłada częściowe odtworzenie historycznych wnętrz i ich funkcji.

Wnętrze „dworku” zostało podzielone na dwie części – północną i południową, poprzez sień łączącą krótsze boki budynku. Układ obydwu części jest amfiladowy co wymusza kierunek zwiedzania projektowanej wystawy. Podział funkcjonalny na dwie części również przekłada się na podział scenariusza wystawy. Kierunek zwiedzania odzwierciedla chronologię historii obiektu – od czasów najdawniejszych, kiedy majątek był własnością Skarbków, przez czasy zamieszkania przez rodzinę Chopinów, aż po okres międzywojenny. Ostatnie pomieszczenia w kolejności zwiedzania mają charakter współczesny i przedstawiają całościową historię Domu Urodzenia oraz założenia parkowego.

W dwóch pomieszczeniach przedstawiających czasy majątku Skarbków, został odtworzony historyczny charakter wnętrz łącznie z autentycznym wyposażeniem oraz detalami. Pomieszczenie, w którym urodził się Fryderyk Chopin, celowo zostało pozostawione prawie puste. Fortepian, bukiet kwiatów, popiersie oraz inskrypcja w ścianie nadają sali charakter symboliczny. Pomieszczenia w drugiej części dworku ukazują bardziej współczesną historię obiektu. Sale zaaranżowano zestawieniem mebli antycznych i współczesnych, zaprojektowanych mebli i gablot, inspirowanych tradycją stylu biedermeierowskiego oraz Spółdzielni Artystów Plastyków „Ład”.