scenariusz i koncepcja wystawy: 2016 – 2019
inwestor: Muzeum Historii Polski
lokalizacja: Cytadela warszawska, ul. Dymińska 13

Zespół projektowy WWAA:

Koncepcja:

Natalia Paszkowska, Boris Kudlička, Marcin Mostafa, Agnieszka Chmielewska, Wojciech Cichecki, Grzegorz Makarewicz, Krzysztof Mazanek, Michał Jagiełło, Katarzyna Jarmołowska, Milena Sontowska, Sara Łapińska, Justyna Brząkała, Małgorzata Wilczyńska, Cezary Kępka, Krzysztof Jakubów, Stefan Kielman, Sonia Nowicka, Weronika Reroń, Michał Sajdak

Dokumentacja wykonawcza:

Natalia Paszkowska, Marcin Mostafa, Iwona Borkowska, Agnieszka Chmielewska, Dorota Wilczyńska, Wojciech Cichecki, Grzegorz Makarewicz, Krzysztof Jakubów, Justyna Brząkała, Sara Łapińska, Marta Szadokierska, Małgorzata Wilczyńska, Anna Derach, Katarzyna Dominiak, Anna Saryusz-Bielski, Anna Gwiazda, Łukasz Wróbel

Współpraca autorska:

Platige Image – interpretacja i analiza treści, koncepcja mediów, interakcji analogowych i infografik
Celem wystawy głównej Muzeum Historii Polski jest zaprezentowanie dziejów naszego państwa od czasów najdawniejszych aż do 1989 roku. Wystawa, złożona z sześciu galerii (“Polska Piastów i Jagiellonów”, “Dawna Rzeczpospolita”, “Pod Zaborami”, “Niepodległa”, “Państwo walczące” oraz “Polacy wobec komunizmu”) opowiada historię zarówno poprzez eksponaty, ikonografię, multimedia jak i specjalne zabiegi wystawiennicze. Burzliwe dzieje kraju podkreślone zostały wykorzystaniem różnego rodzaju symboli, gry światła, materiałów i środków architektoniczno – przestrzennych. Celem jest oddziaływanie na widza zarówno w warstwie bezpośredniej (opowiadane historie, obiekty, ikonografia) jak i przenośnej – kreowanie odpowiedniej atmosfery, od tworzenia się państwa, poprzez drogę do mocarstwa, wolność wyznaniową, aż do kryzysu polityczno – gospodarczego, upadku i drogi do odzyskania wolności na tle zawiłej historii Europy XX wieku.

Droga do wolności stała się motywem przewodnim osi przechodzącej przez całą wystawę, łączącej stronę północną i południową budynku muzeum. Element nie tylko strukturyzuje całą przestrzeń ekspozycji, jest miejscem odpoczynku ale i swego rodzaju pomnikiem, nawiązującym do symbolu drogi i idei wolności i równości, która łączy wszystkich zwiedzających.