Wnętrze Nowej Pomarańczarni, 160 letniego budynku w Łazienkach Królewskich, to przestrzeń łącząca w sobie funkcje palmiarni ze zbiorem egzotycznych roślin oraz restauracji Belvedere, która w przeciągu ostatnich lat stała się jej integralną częścią. Ważnym zadaniem projektowym było odnalezienie relacji pomiędzy funkcjami w jednej przestrzeni.

Podstawowym komponentem organizującym wnętrze jest perforowana konstrukcja ze stali (Corten), tworząca  szkielet dla pnączy. Zielona ściana stała się tłem dla egzotycznych drzew w Pomarańczarni oraz kryje w sobie kameralne balkony – “gniazda”. Antresole pośród koron drzew generują ciekawą relację pomiędzy nową tkanką architektoniczną a zielenią. Te szczególne miejsca umożliwiają osiągnięcie nowej perspektywy widokowej na wętrze i unikalny punkt obserwacyjny przez ogromne okna typu porte-fenênatre na zrewitalizowany ogród Łazienek Królewskich. Struktura będąca minimalistyczną interpretacją naturalnych form roślinnych, w relacji z żywą zielenią stała się swoistą instalacją w przestrzeni oranżerii.

Główne pomieszczenie oranżerii podzielono na trzy poziomy. Pierwszym z nich jest poziom posadzki, stanowiący jednocześnie główny ciąg komunikacyjny obiektu. Wyłożenie posadzki w dwóch odcieniach szarości tworzy imitację ogrodowej ścieżki. Drugim poziomem jest podest, wyniesiony w stosunku do posadzki o ok 50 cm, stanowi integralne połączenie z barem, szatnią, toaletami oraz całym zapleczem gastronomicznym.

W sercu wnętrza restauracji znajduje się wykonany z białego korianu bar. Na jego froncie powtórzony został minimalistyczny detal konstrukcji ściany. Tuż zza baru wyłania się porośnięta gęstym mchem ściana. Zestawienie białego korianu, rdzewiejącej stali, organicznych oraz geometrycznych kształtów zieleni i wyposażenia tworzy ciekawą kompozycję rzeźbiarską.

Przestrzeń holu wejściowego i szatni w foyer organizują wielkie lustrzane tafle oraz różne rodzaje egzotycznego drewna w formie cienkich sprasowanych plastrów. Zabieg ten nadał wnętrzu niecodziennego charakteru poprzez multiplikację refleksów światła i kory rozmaitych drzew. Kompozycyjnie natomiast tworzy ciekawy, geometryczny kontrast wobec organicznych detali w przestrzeni oranżerii.