Szkic jest wstępną fazą każdego projektu scenografii, odzwierciedleniem pierwszej myśli, najczystszym przedstawieniem pomysłu – najbardziej zwartym obrazem sposobu myślenia. Dlatego wykorzystaliśmy motyw szkicu, aby uwydatnić charakter wydarzenia, jakim jest Praskie Qadriennale Scenografii i nadaliśmy mu trzeci wymiar. Przestrzenie Veletrzni Palace, na czas wydarzenia wypełniły się rysunkiem, odręcznym lub technicznym, który podzieli przestrzeń na strefy funkcjonalne, nadając im indywidualny charakter, w zależności od nowego przeznaczenia. Wykorzystaliśmy różne techniki rysunku, aby stworzyć powierzchnie o różnym natężeniu oraz figury geometryczne w przestrzeni. W ten sposób uwydatniliśmy przelotność naszej aranżacji i podkreśliliśmy jej tymczasowy charakter.

Przeniesione z rysunku odręcznego powierzchnie, budujące przegrody, sufity i elementy wyposażenia, wykonano głównie z gumowego kabla, który zapleciony w różny sposób imituje ślad pisaka, jakim narysowano scenografię. Rysunek de facto sprowadza się do jednej linii, będącej kontynuacją przewodu elektrycznego przed budynkiem, przechodzącej przez Pałac i kończącej swój bieg na tarasie w skybarze.

Linia, w zależności od nastroju, jest spokojna, uporządkowana i nieśmiała by nagle, niespodziewanie wymknąć się spod kontroli i rozszaleć. W ten sposób obrazuje atmosferę jaka ma panować na różnych jej odcinkach oraz naprowadza zwiedzających na miejsca, których nie warto przegapić. Można to zauważyć już na samym jej początku, gdzie niespodziewanie rozgałęzia się, rysując w przestrzeni pawilon wejściowy. Od tego miejsca prowadzi nas do wejścia głównego, czarnym dywanem na posadzce, który z kolei przechodzi w ściany – kurtyny hallu.

W strefie ekspozycyjnej nieśmiało przemyka środkiem hali. Tutaj ingerencja jest delikatna, praktycznie niezauważalna, niekonkurująca z bogactwem form i kolorów ekspozycji. Wręcz przeciwnie, mocna wizualnie i natrętna jest chmura w najwyższej hali, blisko wejścia do Galerii Narodowej. Obserwowana z dołu wydaje się przytłaczać, jednak oglądana z balkonów, zdradza swoją subtelną geometrię.

W innej strefie Veletrzni Palace linia tworzy uporządkowaną strukturę pod sufitem, która mogłaby być dymem unoszącym się nad foyer. Jedną z odnóg, oplata pomieszczenie Video, tworząc kokon – siedzisko. ‘Linia’ wprowadza na ostanie piętro klatką schodową, naśladując motyw schodów. W audytorium redefiniuje kształt pomieszczenia, budując falujące ściany, które obserwowane z róznych miejsc, sprawiają wrażenie poruszających się.

Linia kończy swoją historię na tarasie, gdzie oplata beczki, zamieniając je w bar i siedziska. Tutaj wzmaga się po raz ostatni by napisać ‘love’ i rozpływa się w chmurach…