Ambicją projektu było stworzenie budynku pełniącego rolę przestrzeni wspólnotowej, który
odpowiada na pytanie jak powinna funkcjonować szkoła w mieście. Idea szkoły przy ul.
Konstruktorskiej to nie tylko wsparcie dla współczesnej edukacji w kontekście miejskim, lecz
także manifestacja podejścia do architektury jako narzędzia edukacyjnego kształtującego
postawy, budzącego wrażliwość na przestrzeń publiczną oraz zachęcającego do troski o
środowisko. Założeniem projektu była szkoła, która nie tylko realizuje funkcje edukacyjne,
ale także staje się integralną częścią miejskiej tkanki, odpowiadając na potrzeby zarówno
uczniów, jak i mieszkańców okolicy. Przekłada się to na układ obiektu, który oparty jest na
sekwencji przestrzeni zewnętrznych i wewnętrznych, ściśle ze sobą powiązanych. Trzon
budynku tworzą trzy główne bloki funkcjonalne:
– blok publiczny – z przestrzeniami dostępnymi dla społeczności lokalnej, mowa o
bibliotece oraz sali gimnastycznej,
– blok półpubliczny / rekreacyjny – z jadalnią otwartą na centralne atrium i południowe
patio zewnętrzne,
– blok “prywatny” / edukacyjny – z dwoma klastrami sal lekcyjnych oraz zieloną klasą,
w klastrze północno-wschodnim na parterze przewidziano również przestrzeń dla
zerówki.

Mając na uwadze czytelne dla użytkownika rozmieszczenie poszczególnych stref punktem
wyjścia do kształtowania bryły stała się odpowiednia lokalizacja publicznego placu
wejściowego oraz narożny układ sal lekcyjnych z dostępem do dwóch elewacji. Takie
rozmieszczenie sal zapewnia optymalne doświetlenie pomieszczeń oraz sprzyja naturalnej
wentylacji. Osiowy układ bryły z wyodrębnionymi klastrami poszczególnych funkcji w
połączeniu z zewnętrznymi dziedzińcami tworzy spójną strukturę, w której architektura ma
szansę stać się przeciwwagą dla otoczenia intensywnie uzupełnianego nową zabudową
mieszkaniową. Otwarty plac wejściowy szkoły wprowadza oddech w otaczającej gęstej
zabudowie a daszki z elementami metaloplastyki wyznaczają ramy placu. Nadaje mu to
czytelną tożsamość jako części obiektu, a jednocześnie pozostawia go otwartym i
ogólnodostępnym. Daszki domykają również zewnętrzne dziedzińce, podkreślając ich
kameralny charakter.

W projekcie przewidziano zieleń na elewacjach, wielogatunkowe nasadzenia niskich krzewów, traw i bylin kwitnących, których celem jest zwiększenie bioróżnorodności poprzez tworzenie siedlisk oraz źródeł pożywienia dla różnych gatunków ptaków i owadów, co dodatkowo pełni funkcję edukacyjną. To właśnie założenie, że sam budynek może inspirować i mieć swój udział w edukowaniu najmłodszych popchnęło nas do szukania rozwiązań mających na celu pokazanie użytkownikowi elementów budynku, które są zwykle ukryte. Widoczne instalacje techniczne czy elementy konstrukcyjne we wnętrzu, pozwalają uczniom lepiej zrozumieć działanie infrastruktury budynku i znaczenie poszczególnych systemów. Rezygnacja z tynku, zabudów elementów konstrukcyjnych i instalacji technicznych pozwoliło nam ograniczyć zużycie surowców i energii potrzebnej do ich produkcji oraz transportu. Takie rozwiązanie, które stawia na racjonalne gospodarowanie zasobami pozwoliło nam zminimalizować ślad węglowy.